kony
Az alkony a naplemente utáni időszakot jelöli, amikor az ég még világos, de a Nap már nem látható a horizont felett. Ez az időszak a nappal és az éjszaka közötti átmenetet képezi, és gyakran azonosítják a békés, nyugodt hangulattal. Az alkony színei változatosak lehetnek, az élénk narancstól a mély kékig, és gyakran inspirálják a művészeket, költőket és zenészeket.
Az alkony időtartama földrajzi helyzettől, évszaktól és időjárási viszonyoktól függően változik. Általában rövidebb a trópusokon, ahol a Nap gyorsabban süllyed a horizont alá, és hosszabb az északi és déli sarkkörök közelében, ahol a Nap csak alacsony szögben mozog a horizont felett.
Az alkonyt három részre szokták osztani: polgári, nautikai és csillagászati alkony. A polgári alkony akkor kezdődik, amikor a Nap 6 fokkal süllyed a horizont alá, és addig tart, amíg 12 fokkal nem kerül alá. A nautikai alkony a Nap 12 és 18 fok közötti süllyedésekor van, míg a csillagászati alkony akkor kezdődik, amikor a Nap 18 fok alá süllyed, és addig tart, amíg teljesen sötét nem lesz.
Az alkony időszakát gyakran használják a különböző tevékenységekhez, mint például a fotózás, mivel a természetes fény ekkor különösen előnyös a fényképek számára. Ezenkívül sok kultúrában az alkonyt a reflexió és a meditáció idejeként is tartják számon. Ez az időszak lehetőséget ad arra, hogy lelassuljunk a nap folyamán, és átgondoljuk a történteket, vagy egyszerűen csak élvezzük a természet szépségét.